Dołącz do Premium – czytaj całe teksty! >>

Wilki nie czekają (Schenk, Kroczak, Matczak, Borowski, Dorsey – Walker)

W ostatnim tygodniu najwięcej działo się nad morzem na północy Polski, głównie w Szczecinie, dokąd udało się już kilku Polaków. Kontrakt przedłużył Jakub Schenk, a na bordowo-granatowe barwy zdecydowali się Michał Kroczak, Filip Matczak i Kacper Borowski.

Zwłaszcza dwóch ostatnich to duże wzmocnienia, bo zarówno Borowski jak i Matczak na brak ofert z pewnością by tego lata nie narzekali. King na ten moment jest już jeśli chodzi o polską rotację bezpieczny, co wcale nie oznacza, że więcej transferów rodzimych graczy nie będzie.

W plotkach z Kingiem łączeni są także Michał Kolenda oraz wieloletni kapitan tego zespołu, czyli Paweł Kikowski. W Szczecinie zapowiada się więc szeroka i wyrównana kadra.. czego nie jest fanem. Pachnie mi to ponownie takim samym sezonem w wykonaniu Kinga – pierwsza runda play off i do widzenia.

Nie mam zaufania co do transferów klubu ze Szczecina jeśli chodzi o zawodników zagranicznych, a wykosztowanie się na długi polski skład raczej nie sprawi, że w Kingu zobaczymy gwiazdy. Może to jednak kwestia mojego uprzedzenia i obawy są zupełnie nieuzasadnione. 

Od kilku lat słyszymy o medalowych aspiracjach Kinga, ale tak naprawdę, to ilu zawodników tego zespołu skończyło sezon w pierwszych piątkach całych rozgrywek, ilu wzięłoby udział w Meczu Gwiazd, jeśli byłby takowy rozgrywany? 

Już namarudziłem, ale teraz muszę przyznać, że King zaczyna kompletowanie zestawu cudzoziemców od naprawdę solidnego podpisu. Sherron Dorsey-Walker sprawdził się w PLK, był jednym z najważniejszych zawodników w Starcie Lublin i dla naszej ligi to dobrze, że ten gracz w kolejnym sezonie także będzie biegał po naszych parkietach. 

Amerykanin jest dobrym obrońcą, w ataku jest wszechstronniejszy niż się jeszcze rok temu wydawało i to jest naprawdę pozytywny transfer. Może wciąż nie jest to gwiazda przez duże G, ale gracz bardzo wartościowy. Pytanie tylko, czy warto było już teraz rzucać się na niego na rynku? Tu można polemizować. Być może King ma dość kupowania kota w worku i ja to po części rozumiem. 

Asseco może dalej ekscytować (Mitrović, Wilczek, Wołoszyn)

[ihc-hide-content ihc_mb_type=”show” ihc_mb_who=”2,3,4″ ihc_mb_template=”1″ ]

Zostajemy na północy #WeTheNorth. W Gdyni do zatrudnienia trenera Milosa Mitrovicia przymierzano się długo i chyba słusznie jemu powierzono rolę pierwszego szkoleniowca zespołu seniorskiego – praca z juniorami była pasmem sukcesów, więc kto wie, może przełoży się to na drużynę ekstraklasową.

Arka już nie do końca ma być polska, jednak przeważać mają nadal Polacy. Na pokładzie jest już Mateusz Kaszowki, Dominik Wilczek i Bartłomiej Wołoszyn, a w kolejce czekają Szymon Ryżek, Adrian Bogucki i Adam Hrycaniuk. Trzon złożony z tych graczy to już coś. 

Jestem jakoś dziwnie spokojny, że Asseco znów „wyprodukuje” jakiegoś bardzo dobrego ligowca (Wilczek? Ryżek?), a i będzie groźne dla każdego. Na ten moment wyobrażam sobie skład gdynian podobnie jak to miało miejsce „za czasów” A.J. Waltona. 

Dominujący rozgrywający zza oceanu przy przejściu na emeryturę przez Krzysztofa Szubargę wydaje się być posunięciem nie do uniknięcia. Cała reszta zależeć będzie jednak od polowania na polskie nazwiska, a tych na rynku jeszcze trochę jest. 

Potężna Stal

Z ostrowską Stalą w plotkach łączone są na ten moment same grube ryby i tylko można się zastanawiać, skąd na to wszystko wziąć gotówkę. Geoffrey Groselle, Damian Kulig, Mateusz Zębski – to na pewno nie są najtańsi gracze, a przecież żaden z nich u Igora Milicicia nie byłby postacią numer 1, chyba się zgadzamy?

Tu i ówdzie słychać bardziej wyraźnie, że Denzel Andersson w Ostrowie zostanie na kolejny sezon i to jest dla Stali bardzo dobra wiadomość. Wciąż młody, w miarę dynamiczny, ze świetnym rzutem – takiego skrzydłowego w składzie zawsze Igor Milicić chciał mieć i tu na jego szczęście daleko nie będzie musiał szukać. 

Najbardziej jednak czekam na nazwiska graczy na pozycje 1/2, bo to oni u Milicicia mają największy wpływ na grę. Kto w miejsce Treya Kella? Kto w miejsce Chrisa Smitha? A może uda się któregoś z nich zatrzymać? Z nazwiskami zagranicznymi w Stali jednak, mam takie wrażenie, trochę poczekamy.

Zastal nie kombinował (Vidin)

Oliver Vidin zostanie trenerem Zastalu – można było to usłyszeć już dość dawno temu. Nie wiem na ile były to życzenia, na ile poważne ploteczki, ale na końcu doszło do happy endu i trener Śląska Wrocław został trenerem Enea Zastalu BC Zielona Góra.

Ruch wydaje się być logiczny i po prostu dobry. Zielonogórzanie nie kombinowali, nie wymyślali kolejnego Jovovicia, a wzięli sprawdzonego trenera z naszej ligi, którego dodatkowo zapewne rekomendował Żan Tabak, a jego słowo w ostatnich dwóch latach w klubie było słowem świętym.

Vidin w Śląsku stworzył system, drużynę, która w każdym momencie meczu mogła oprzeć się o mocne fundamenty i nie musiała przesadnie kombinować. To trochę tak, jak Zastal Tabaka, więc tutaj styl prowadzenia zespołu może być podobny. 

Małym problemem dla Vidina może być jednak budowa składu, bo na rynku polskich graczy z wysokiej półki może niedługo zacząć brakować, zwłaszcza że Łukasz Koszarek łączony jest z innymi klubami (najbardziej z Legią). Krzysztof Sulima i David Brembly to już coś, ale na grę 70 meczów w sezonie znacznie za mało.  

Legia celnie strzela (Kamiński, Wyka)

Trener Wojciech Kamiński wziął głęboki wdech, naciągnął cięciwę i ustrzelił swoją pierwszą zdobycz –Dariusz Wyka zostaje w Warszawie. To bardzo ważny element całej układanki z poprzedniego sezonu i solidne zabezpieczenie polskiej rotacji. Na Wykę było wielu chętnych, więc tym bardziej to cenny skalp. 

Kamiński teraz wymierzył w kolejny cel, ale będzie go o wiele trudniej ustrzelić i to nie tylko z uwagi na rozmiary. Do Legii przymierzany jest Łukasz Koszarek i zainteresowanie stołecznego klubu to podobno nie są tylko plotki. Gdyby Koszar wylądował na Bemowie, byłoby to na pewno wielkie wydarzenie. 

Gliwice szansą na grę (Witka, Put, Stumbris, Gołębiowski)

Na rynku aktywne jest także GTK Gliwice, które kompletuje ciekawy skład z dość młodym polskim trzonem. Użycie słowa młody w przypadku Filipa Puta jest przesadą, zdają sobie z tego sprawę, ale jednak nie jest to gracz „za górką” i w PLK może wciąż pokazać więcej niż dotychczas.

Filip w ostatnim sezonie trochę się nasiedział na ławce Zastalu, ale też nie można powiedzieć, że był to dla niego czas stracony. To tak naprawdę się okaże właśnie teraz – w Gliwicach będzie miał okazję do pokazania ile wyniósł z roku spędzonego z Żanem Tabakiem i z rywalizacji z Freimanisem czy Grosellem. 

Put i Stumbris – tak wygląda para silnych skrzydłowych skompletowana przez Roberta Witkę i cóż – mi się podoba. Obaj zawodnicy mogą grać także obok siebie, co jest ich dodatkowym atutem. Jak pod koszem do Szymona Szymańskiego dojdzie jeszcze ciekawy środkowy – GTK na pozycjach 4/5 będzie wyglądało naprawdę nieźle. 

Grzegorz Szybieniecki

[/ihc-hide-content]