Dołącz do Premium – czytaj całe teksty i graj w Fantasy Lidze! >>

Top 100 polskich koszykarzy (miejsca 100-91) >>>

90. Marek Piechowicz (niski skrzydłowy, 1988r., 201 cm, MKS Dąbrowa Górnicza) – śr. 2,6 punktu i 1,6 zbiórki, poprzednio miejsce 79

Doświadczony zawodnik od dwóch lat jest dość pewnym i też istotnym punktem polskiej rotacji MKS-u Dąbrowa Górnicza, choć nie powiemy raczej o nim, jako o graczu, który stanowi o sile tego zespołu. Piechowicz dzięki sporemu już doświadczeniu utrzymuje się w PLK, ale tego sezonu póki co do udanych na pewno nie zaliczy – najmniejsze minuty (śr. 11)  i najniższa skuteczność (38,5% z gry) od sezonu 11/12. Bez znacznej poprawy w grze ciężko będzie o lepsze miejsce w kolejnym wydaniu naszego rankingu.

89. Jakub Kobel (rozgrywający, 1998r., 190 cm, King Szczecin) – śr. 1,6 punktu i 1,6 asysty, poprzednio miejsce 80

[ihc-hide-content ihc_mb_type=”show” ihc_mb_who=”2,3,4″ ihc_mb_template=”1″ ]

Wydawało się, że rola Jakuba z roku na rok w zespołach PLK będzie rosła. Jest jednak nieco inaczej, można nawet stwierdzić, że Kobel nieco „stoi w miejscu” i nie może wydostać się z roli rozgrywającego grającego epizody. Wyraźnie potrzebuje przełamania, kilku udanych spotkań i zaufania od trenera. O nie jednak będzie ciężko, grając epizody na takich skutecznościach jak do tej pory (16,7% za 3 punkty).

88. Marcin Dymała (rzucający obrońca, 1990r., 190 cm, Arged BMSlam Stal Ostrów Wlkp.) – śr. 1,4 punktu i 0,3 zbiórki, poprzednio miejsce 89

Po naprawdę dobrym sezonie na zapleczu ekstraklasy wrócił do PLK, do rodzinnego miasta, czyli Ostrowa Wlkp. Póki co jednak trener Łukasz Majewski korzysta z Dymały bardzo sporadycznie – średnio ledwie 7 minut gry.

Potrafi zdobywać punkty na wiele sposobów, jego energia udziela się drużynie, ale w swoim arsenale nie posiada rzutu za 3 punkty, bez którego mocno wątpliwe jest, by znalazł większą rolę w rotacji klubu z PLK niż ta w Ostrowie.

87. Kacper Gordon (rozgrywający, 2002r., 186 cm, WKS Śląsk Wrocław) – śr. 10,8 punktu i 5,5 asysty w 1. lidze, poprzednio poza rankingiem

Jeden z największych talentów młodego pokolenia, lider młodzieżowych reprezentacji i także lider juniorskich zespołów Śląska Wrocław. W tym sezonie zaś jego kariera znacznie przyspieszyła – jest podstawową opcją na rozegraniu pierwszoligowego zespołu, ale także zalicza solidne wejścia w ekstraklasie. Posiada rzut i przegląd pola. Jeśli tylko utrzyma tempo rozwoju w najbliższych miesiącach, szybko zadomowi się w PLK na dobre.

86. Piotr Pamuła (rzucający, 1990r., 195 cm, Dziki Warszawa) – śr. 16,5 punktu i 4,6 zbiórki, poprzednio miejsce 60

Znów przyplątała się kontuzja, która zabrała mu wiele tygodni gry w poprzednim sezonie PLK. W tym zaś Pamuła zdecydował się na krok wstecz i zejście do 1. ligi, gdzie będzie mógł złapać odpowiednią pewność siebie i czucie gry.

Nie ma wątpliwości, że na dziś to jeden z najlepszych graczy, jacy biegają po pierwszoligowych parkietach i duży argument Dzików w walce o najwyższe lokaty w tabeli.

85. Andy Mazurczak (rozgrywający, 1993r., 188 cm, MKS Dąbrowa Górnicza) – śr. 4,6 punktu i 4 asysty, poprzednio miejsce 70

Przez wiele lat był sporą niewiadomą – jakim on tak naprawdę jest zawodnikiem, jaki jest jego potencjał? Latem jednak wreszcie zdecydował się na grę w PLK i możemy Mazurczaka oglądać z bliska.

Gracz próbowany nawet w reprezentacji Polski w Dąbrowie jak na razie nie błyszczy, głównie można mu zarzucić nieskuteczność, ale jako kreator gry nie wygląda źle. W tak mocnej lidze jak PLK (jakby dziwnie to nie brzmiało) jeszcze nie grał, ale z łatwością powinien się w niej utrzymać na dłużej.

84. Filip Małgorzaciak (rzucający obrońca, 1993r., 192 cm, Rawlplug Sokół Łańcut) – śr. 20,6 punktu i 5 zbiórek, poprzednio poza rankingiem

Patrząc na to, z jakim luzem i łatwością przychodzi mu zdobywanie punktów na parkietach 1. Ligi jasno można stwierdzić, że jego miejsce jest w PLK. Na dziś Małgorzaciak to być może ofensywnie nawet najlepszy gracz obwodowy na zapleczu ekstraklasy – skuteczność za 3 punkty na poziomie 45,5% robi wrażenie. Kto wie, być może jako lider Sokoła uda mu się wywalczyć awans i wtedy zobaczymy go wreszcie na najwyższym poziomie?

83. Szymon Szymański (silny skrzydłowy, 1996r., 205 cm, GTK Gliwice) – śr. 5,6 punktu i 4,4 zbiórki, poprzednio poza rankingiem

Na niższych szczeblach rozgrywek nie imponował jakoś szczególnie statystykami, ale jego fizyczność pozwoliła mu wrócić do PLK, gdzie w powierzonej mu przez trenera Matthiasa Zollnera roli sprawdza się póki co bardzo dobrze.

Szymon jest aktywny na zbiórce, silny, a do tego wciąż rozwija rzucanie z dystansu – możemy się spodziewać, że w kolejnym rankingu powinien powędrować w górę.

82. Marcin Nowakowski (rozgrywający, 1989r., 184 cm, Enea Astoria Bydgoszcz) – śr. 4 punkty i 1,6 asysty, poprzednio miejsce 78

Weteran, ale wciąż w Bydgoszczy bardzo potrzebny i ceniony. Nowakowski chociażby kilka dni temu w meczu w Gdyni pokazał, że wciąż jest w stanie dać wiele energii z ławki i mocno przyczynić się do zwycięstwa. Co istotne, Nowakowski w tym sezonie trafia bardzo dobre 54,5% rzutów z dystansu, co sprawia, że jego minuty powinny w dalszej części sezonu być zauważalne.

81. Michał Krasuski (niski skrzydłowy, 2000r., 198 cm, Enea Astoria Bydgoszcz) – śr. 4,4 punktu i 1,2 zbiórki, poprzednio poza rankingiem

To już jego drugi rok w Bydgoszczy, ale dopiero w tym sezonie można o nim powiedzieć, że jest zawodnikiem rotacji. Póki co, realizuje głównie zadania defensywne, ale mecze przedsezonowe pokazały, że rozwija się także w ataku i już niedługo możemy się spodziewać, że i po tej stronie boiska będzie ważnym ogniwem Astorii. Michał może iść ścieżką chociażby nieco starszego Michała Kolendy, który jest rewelacją obecnego sezonu.

Top 100 polskich koszykarzy (miejsca 100-91) >>>

[/ihc-hide-content]