Dołącz do Premium – czytaj całe teksty! >>

Aleksandra Golec: Nie wszyscy wiedzą, że Paweł Dzierżak ma trzech braci, choć kibice koszykówki młodzieżowej z pewnością kojarzą też Michała, Wojtka i Kacpra. 

Paweł Dzierżak: Wszystko dzięki naszym rodzicom, mamie, która również grała w koszykówkę i tacie, który poświęcał mnóstwo czasu po pracy wożąc nas na treningi i zabierając na mecze Prokomu Trefla. Mama skończyła grać jakoś niedługo po dwudziestych urodzinach, kiedy zaszła w pierwszą ciążę, ale potem razem z tatą bardzo dbała o to, żebyśmy załapali koszykarskiego bakcyla. 

Zanim z Michałem (najstarszy z braci – przyp. red.) trafiliśmy na pierwszy trening koszykówki, który w jednej z sopockich szkół prowadził znajomy mamy, próbowaliśmy swoich sił w różnych dyscyplinach. I tak po drodze był np. taniec towarzyski!

Po roku zajęć w Sopocie, które raczej w formie zabawy odbywały się raz czy dwa razy w tygodniu, trafiliśmy do gdańskiego Korsarza, gdzie organizowane były grupy młodzieżowe. Po jakimś czasie dołączył do nas młodszy ode mnie o 6 lat Wojtek, który regularnie ćwiczył basket już w wieku 5-6 lat, a w zeszłym sezonie wspólnie występowaliśmy w pierwszoligowej Decce Pelplin, natomiast urodzony w roku 2009 Kacper zaczął obcować z piłką do kosza w wieku lat 3 i dziś reprezentuje swój rocznik w barwach UKS 7 Trefla Sopot razem z synem Marcina Dutkiewicza. 

.

Z bratem Michałem kończyliśmy SMS w Sopocie i choć jego koszykarskie plany pokrzyżowały kontuzje to dalej jest blisko sportu. Ja już z Treflem, do którego trafiłem 10 lat temu sięgałem po medale MP juniorów, juniorów starszych, grałem w 2LM i stawiałem pierwsze kroki w PLK. 

W czasach juniorskich występowałeś na kilku międzynarodowych turniejach. Grałeś m.in. na ME U-18 dyw. A w 2012. Na tamtej imprezie wyróżniało się wielu znanych dziś zawodników. Litwin Marius Grigonis podpisał kilka dni temu trzyletni kontrakt z wielkim CSKA Moskwa, a Dario Saric zagrał już w NBA kilkaset spotkań. Jak to jest, że ówcześni rywale są teraz podstawowymi zawodnikami w silnych, euroligowych klubach, grają w NBA, a biało-czerwoni muszą zadowolić się rodzimą ligą, gdzie nie zawsze mają szanse na dobre minuty. Przepaść urosła, czy odczuwalna była już 10 lat temu?