Dołącz do Premium – czytaj całe teksty! >>

To nie było wcale tak dawno. Pamiętacie? Wiosna, 2019 rok. Wciąż wydawało się nam, że słowa „pandemia” i „wojna” może i mogą chodzić w parze, ale co najwyżej w kategorii „pojęcia abstrakcyjne”. Celtics też grali wówczas w play-off z ekipą z Milwaukee. A Bucks jak to Bucks – nie zwykli się zbyt często stawiać gotowi do gry na pełnych obrotach już na mecz nr 1:

Dla Celtics to były jednak tylko miłe złego początki. W kolejnych czterech meczach polegli z kretesem i era Kyriego Irvinga skończyła się w Bostonie zanim zdążyła się tak naprawdę rozpocząć. 

Wiele wskazywało wówczas też, że klęska w serii z Bucks zakończyła też erę Ala Horforda w barwach Celtics. Klub z Massachussetts był wprawdzie gotów do dalszej współpracy, ale oferował jedynie trzyletni kontrakt. Horford wraz ze swoim agentem powiedzieli stanowcze „nie”. 

– Chcę czteroletniej umowy i dostanę ją na wolnym rynku. Koniec, kropka, do widzenia – oświadczył stanowczo. 

Podpisał czteroletnią umowę o wartości 109 mln dol. z 76ers. Ale sportowo to nie był dobry ruch. Do gdy u boku Joela Embiida pasował niczym jarzeniówka przemysłowa do lampki nocnej. Z Filadelfii postanowiono się go błyskawicznie pozbyć i wylądował w Thunder. 

Tam kompletnie nie był potrzebny, bo Sam Presti nie budował przecież drużyny po to, by ta wygrywała.